Eğitim-İş’ten ‘YKS’ yansısı: ‘Barajı düşürerek yapılan kamuflajdur’
Seher Alp
4 min read
Eğitim- İş Genel Lideri Kadem Özbay, hafta sonu yapılan Yükseköğretim Kurumları Sınavı’yla (YKS) ile ilgili yazılı açıklama yaptı.
Bu yıl YKS’ye yapılan müracaatların yüzde 24,36 arttığını vurgulayan Özbay, “Başvuru sayısındaki rekor artışın temel sebebi, YKS’de baraj puanlarının kaldırılmasıdır. Lakin barajın düşürülmesi, eğitimde meseleleri çözmeye değil gizlemeye alışmış bir zihniyetin eseridir.
– Burada sorulması gereken asıl soru geçtiğimiz yıllarda barajı geçemeyen öğrenci sayısının neden fazla olduğudur. Barajı düşürerek yapılan kamuflajdır, problemleri daha az görünür yapmaktan öteye geçmemiştir” dedi.
Eğitim-İş Genel Lideri Kadem Özbay’ın açıklaması şöyle:
“2021-YKS’ye başvuran aday sayısı 2 milyon 607 bin 903 iken bu yıl 2022-YKS’ye 3 milyon 243 bin 425 aday başvurdu. 2022-YKS’ye gireceklerin sayısı 635 bin 522 aday artışıyla geçen yıla oranla yüzde 24,36 arttı.
– ÖSYM Lideri Prof. Dr. Halis Aygün, lise son sınıfta olan aday sayısının 923 bin 37 (yüzde 28,23), lise mezunu olup bir yükseköğretim programına yerleşmemiş olan aday sayısının 1 milyon 556 bin 730 (yüzde 47,99). Bir yükseköğretim programına yerleşmiş yahut kayıtlı aday sayısının ise 389 bin 823 (yüzde 12,27), bir yükseköğretim programından mezun olan aday sayısının 293 bin 136 (yüzde 9,03), yükseköğretim kurumundan kaydı silinen ve imtihana başvuran aday sayısını da 80 bin 699 (yüzde 2,48) olarak açıkladı. İmtihana giren 30-88 yaş aralığında 578 bin 163 aday bulunurken, imtihana girecek adayların yaş ortalaması ise 23,8 civarında olduğu belirtildi.
“BAŞVURU SAYISINDAKİ ARTIŞIN SEBEBİ, YKS’DE BARAJ PUANLARININ KALDIRILMASI”
Başvuru sayısındaki rekor artışın temel sebebi, YKS’de baraj puanlarının kaldırılmasıdır. Fakat barajın düşürülmesi, eğitimde sıkıntıları çözmeye değil gizlemeye alışmış bir zihniyetin eseridir. 2002 yılında 76 olan üniversite sayımız şu anda 207’dir. Niteliksiz, kampüssüz apartman üniversiteleri türemiş, üniversite sayısı giderek artmış fakat nitelik azalmıştır.
– Bu orantısız sayı artışı bir kontenjan balonuna yol açmış, üniversiteleri bu göstermelik atakla doldurmayı hedeflemişlerdir. Burada sorulması gereken asıl soru geçtiğimiz yıllarda barajı geçemeyen öğrenci sayısının neden fazla olduğudur. İktidarın ısrarla sormak istemediği bu sorunun yanıtı, eğitim sisteminin yetersizliğini gözler önüne serecektir. Barajı düşürerek yapılan kamuflajdır, meseleleri daha az görünür yapmaktan öteye geçmemiştir.
“ÜNİVERSİTE İMTİHANLARI UMUT TACİRLİĞİ HALİNE GETİRİLDİ”
Başvuruları detaylı incelediğimizde, halihazırda bir yükseköğretim programına yerleşmiş ya da mezun olmuş yüzbinlerce adayın tekrar imtihana girmesi, öğrencilerin okuduğu ya da mezun olduğu kısımdan şad olmadığını, hasebiyle üniversite imtihanlarının ve üniversite tahsilinin artık umut tacirliği haline getirildiğini göstermektedir.
– İmtihana girenlerin kıymetli bir kısmının 30 yaş üstünde olmasını ise insanların akademik manada kendilerini geliştirme muhtaçlığı olarak kıymetlendirmek isterdik. Lakin bu durum ülkede yaşanan derin ekonomik kriz nedeniyle insanların nasıl umutsuz ve karamsar olduklarını göstermesi açısından çarpıcıdır. İş bulma tasası, kıdem alma vb. sebeplerle birçok kişi, kendilerine iş imkânı açacak alandan ilgisi/yeteneği olsun olmasın üniversite diploması almak istemektedir.
“ÜNİVERSİTE EĞİTİMİ, DAHA UYGUN BİR İŞ İMKÂNI ELDE ETMEK İÇİN UMUT KAPISI OLARAK GÖRÜLÜYOR”
İnsanlar üniversite eğitimini, daha yeterli bir iş imkânı elde etmek ve böylelikle ömürlerini garanti altına almak için umut kapısı olarak görmektedir. Gelecek telaşı, üniversite eğitimi ve istihdam ortasında bir bağ kurulmasına neden olmuştur.
– Ülke olarak geleceğe umutla bakamıyoruz. Ekonomik kriz, işsizlik, adaletsizlik ve liyakatsizlik toplumsal korku seviyesini daha da arttırmıştır. Birçok gencimiz ülkeyi terk etmeyi düşünürken, yetişkinler ise mevcut durumlarının bugünlerine yetmediğini görmekte gelecek için daha da kaygılanmaktadır. Sonuç olarak, ümitsizlik içinde ‘belki bir diploma diğer bir kapı açar’ fikriyle toplum olarak bütün geleceğimizi bir imtihana bağlamış durumdayız.”
